ز اندرون دلم آه آتشین برخاست

نزول کرد قیامت از آن زمین برخاست

ز عاشقان جهان الغیاث ازین برخاست

به قامت از چمن باغ دل چنین برخاست

ولی چه چاره که از خار انگبین برخاست

به ترک تاز چو یاغی که از کمین برخاست

ز نیفه ها که از آن نافه های چین برخاست

ز بام سدره به تحسینم آفرین برخاست

به کینه در طلب هرمز حزین برخاست

به روزگار تو از رای خرده بین برخاست