مثل تو را دوست داشتن نه صواب است

وصل تو در یافتن خیال نبندم

در تو نخواهد رسید هدهد جهدم

پرتو خورشید پیش نور جمالت

نیست مرا طاقت مطالعه کردن

دل کششی می کند به صورت اگر نه

چند شکیبد دل ضعیف بر آتش

بی تو نه ممکن بود فراغت خاطر

بی خبر است از عذاب روز جدایی

آتش دوزخ روا بود که بسوزد

صید کمند افکنی بباش نزاری