ز سوزناکی چو ماهیی که بر تابه ست

کنار من ز سرشک دو دیده غرقاب است

به جنت بحر کنارم محیط پایاب است

گمان برم که مرا روی در دو محراب است

دو سکه بر درمی کار مرد قلّاب است

ولی چه سود که بختم همیشه در خواب است

پناه جان نزاری جواز بوّاب است