ای که ندانی که چیست حالِ من و یارِ من

چند بطون و ظهور عاشق و عینِ حضور

از من و از خود مگو کز شرفِ یار من

مملکتِ جان و دل وقفِ غم ش کرده ام

عشق مرا هرکسی تهمتِ دیگر نهد

با که توان گفت باز آن چه مرا کشف شد

گر شود آگه که چیست در دلِ پر آتشم

هرکس از آن جا که اوست می نهدم تهمتی

حاسدِ شوریده بخت گر غرضی می کند

طرفه نباشد که خام عیب نزاری کند