شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود

بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد

شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم