می بوی خوش و ساغر ما چشم خراب است

آن را که شکستی نرسد، طرف نقاب است

خالی چو شد از می قدحم، دیده پر آب است

نقشی ست که بر پنجه پرخون عقاب است

در خانه چشمی که به اندازه خواب است

این شیوه درین ورطه نه مخصوص حباب است

پروانه ما از خبر شمع، کباب است

این خانه نشد جغدنشین، گرچه خراب است