شمارهٔ ۴۵۰
چند جفا شیوه و عادت کنی؟
وقت نیامد که مروت کنی؟
خود چه شود، گر به اسیران خویش
لطف به اندازه حسرت کنی؟
جان ز غمت بر لبم آمد نشست
منتظر آنکه تو رخصت کنی
ما و گنه، گر تو به این روی خوب
روز جزا میل شفاعت کنی
خود چه گزینی که ازان بهترست؟
قدسی اگر ترک محبت کنی