در انتظار تو شد عمرها که چشم به راهم

چه لذت است ببین انتظار آمدنت را

مرا همای خرد گو به فرق سایه میفکن

در انتظار تو ای شمع بزم، تا سحر امشب

به عشق، کار دل و دیده ام ز یکدگر آید

ز زلف یار به روز سیاه خویش نشستم

چه می کنم که همای سعادتم به سر آید؟

منم که یوسف مصر معانی ام به حقیقت

بهار تازه ام، ایام را ملول نکردم

نه از وصال تسلی، نه در فراق صبوری