102
شمارهٔ ۳۶۲
زخم ناخن کی برآرد مدعای سینه ام؟
خنجر الماس می باید برای سینه ام
آنچنان پالوده از درد کهن، اجزای من
کز برون چون شیشه ظاهر شد صفای سینه ام
وسعت دل می دهم چون غنچه شبها تا سحر
تا نباشد تنگ بهر غم، فضای سینه ام
اندکی از بیقراریهای دل آسودمی
در بغل بودی اگر دوزخ به جای سینه ام
غم چرا دلتنگی آرد بار، هرجا بگذرد؟
گرنه عمرش صرف شد در تنگنای سینه ام
دیدمش امروز، بیخود کرده دل در عشق چاک
آنکه می زد خنده، دی بر چاکهای سینه ام
نقش او در دیده و دل در قفای دیده است
{بیاض} مبتلای سینه ام