در بزم طرب، باده نابی نکشیدیم

چون مور ضعیف از عقب شاهسواران

بر خلد گذشتیم و نکردیم نگاهی

همراه نسیم سحری عمر به سر رفت

بستیم ز احوال دو عالم لب پرسش

بر سینه ز بس داغ بهشتی صفتان بود

قدسی چو شب و روز به رویت نگران بود