گر شد زبان به شکوه رضا، دل رضا نشد

دین وفا به شرع محبت ادا نشد

بیگانه ای که در همه عمر آشنا نشد

یک ره دل ز جا شده من به جا نشد

گردید خاک، دست و ز چنگم رها نشد

آن دیده ام که طرح کش توتیا نشد

پیغام ما گرانی دوش صبا نشد

چون چوب خشک، قابل نشو و نما نشد

برق از کجا گذشت که قحط گیا نشد؟

جایی به فیض دیر محبت بنا نشد

کان هم چرا نصیب گریبان ما نشد