نه هرکه مرد ازو در جهان اثر ماند

ز بس که خون شهیدان ز خاک می جوشد

بَدم به گل که چو دل های بی غمان شاد است

ز ضعف تن شده ام آنچنان که افغانم

کسی که جانب گلشن رود به گل چیدن