نمی بندیم لب از خنده، تا خاطر غمین باشد

به قاصد جان دهم، گر مژده قتلم یقین باشد

مرا تا چند سامان جگر در آستین باشد؟

که پیکانش درون سینه دل را جانشین باشد

اسیری را که بند دست، چین آستین باشد

که گرد انتظارم تا قیامت بر جبین باشد

زبان شمع اگر چرب است، اما آتشین باشد

چه سود از تربیت آن را که بخت بد قرین باشد

که گر چون غنچه خون گردد، همان اندوهگین باشد

چو صیادی که بهر صید لاغر در کمین باشد