ز مهر، طبع محبت به خوی من ماند

که خون شود می اگر در سبوی من ماند

که بگذری تو و چشمت به سوی من ماند

به آشنایی بیگانه خوی من ماند

که نقش پای تو شاید به روی من ماند

حدیث شوق تو با گفتگوی من ماند

مباد پیک غم از جستجوی من ماند