هرکس به هوای جان گرفتار

جا بی تو کنم به خلد هیهات

جان بی تو به پیکرم بود تنگ

دلهای گشاده از غمت تنگ

ابروی تو بر سرم کشد تیغ

ای تازه جوان که چون جوانی

در سایهٔ زلف خط و خالت

در هند شنیده ام که طوطی

زانسان که خطت به سایهٔ زلف

زلفست فراز قدت آری

کویت به نگارخانه ماند