ایستاده‌ام

در اتوبوس

چشم در چشم‌های نگفتنی‌اش.

یک نفر گفت:

«آقا

جای خالی

بفرمایید»

چه غمگنانه است

وقتی در باران

به تو چتر تعارف کنند.