تا دیدن آن ماه فروزنده محال است

تا زلف پراکندهٔ او جمع نگردد

تا از همه شیرین دهنان چشم نپوشی

مشکل که به دستم رسد آن لعل گهر بار

گر عشق من از پرده عیان شده عجبی نیست

من در همه احوال خوشم، تا تو نگویی

گر خواجه مشفق بکشد یا که ببخشد

بشنو که دم تیشه چه خوش گفت به فرهاد

کس در عقبش قوت رفتار ندارد

آگاه نشد هیچکس از بازی گردون

سرمایهٔ دریای گران مایه فروغی

شه ناصردین آن که بر رای منیرش