اولم رام نمودی به دل آرامی ها

تو و نوشیدن پیمانه و خشنودی دل

چشم سر مست تو تا ساقی هشیاران است

قدمی رنجه کن از سرو سمن ساق به باغ

می خورد مرغ دل از دوری خال و خط تو

عاقبت چشم من افتاد بدان طلعت نیک

سر و پا آتشم از عشق فروغی لیکن