ز چین طرهٔ او فتنه ها در چین شود پیدا

کی از صحن چمن سروی بدین تمکین شود پیدا

کجا طاقت شود ممکن کجا تسکین شود پیدا

که از هر حلقه اش چندین دل مسکین شود پیدا

گر از صحرای چین آن آهوی مشکین شود پیدا

مگر شیرین به خاکش با لب شیرین شود پیدا

که ترسم رخنه ها در قصر حورالعین شود پیدا

که ترک ساده با جام می رنگین شود پیدا

اگر از آستین آن ساعد سیمین شود پیدا

کبوتر می تپد هر چا پر شاهین شود پیدا

که خورشید از میان خوشهٔ پروین شود پیدا

که گر بر سنگ بسرایم از آن تحسین شود پیدا

ز صلب ناصرالدین شه، معین الدین شود پیدا

مهی از پردهٔ گردون به صد آیین شود پیدا

دعا کن کز لب روح الامین آمین شود پیدا