چنین نگار ندیدم به هیچ ایوانی

شکست و بست، دل و دست شه سواران را

هنوز بر سر من زین شراب مستی هاست

متاع مهر و وفا را نمی خرند به هیچ

دل شکستهٔ ما را نمی توان بستن

چگونه جمع کنم این دل پریشان را

کنون به چارهٔ رنجور خویش کوشش کن

به ابروان ز تکبر هزار چنین زده ای

ستوده ناصردین شه نصیر دولت و دین

قدر ورای هوایش نخوانده طوماری

فروغی از نظر پادشاه روی زمین