نیکو نگاه دار دلی را که می بری

هم پرده می گذاری و هم پرده می دری

هم دلبری به عشوه گری هم دلاوری

هم بنده می فروشی و هم بنده می خری

تو بر سریر حسن امیر ستم گری

من کار خود چگونه گذارم به دیگری

جایی نمی روی که اسیری نمی بری

این ظلم سر نمی زند از هیچ کافری

نتوان برید حنجرش از هیچ خنجری

تا در نظام لشکر آه مظفری

کز لشکرش ندیده امان هیچ لشکری

در رهگذار او مگر از خاک کمتری