قفا خوردن، پی افشردن، جفا بردن، وفا کردن

بتی را پادشاهی دادن و خود را گدا کردن

که در کیش نظربازان، خطا باشد خطا کردن

نماز کرده ات را راستی باید قضا کردن

که می باید قیامت را از این قامت بنا کردن

تن آسوده را چندی گرفتار بلا کردن

که صبح عید نوروز است می باید صفا کردن

ز کوی دوست رفتن، چشم حسرت بر قفا کردن

که باید روی جانان دیدن و جان را فدا کردن

که حیف است از خدا چیزی تمنا جز خدا کردن

که نتوان یک سر مویش ز یکدیگر جدا کردن

وگرنه هیچ نتواند ثنای پادشا کردن

که کام نکته سنجان را ازو باید روا کردن

گهی باید دعا گفتن، گهی باید ثنا کردن