عرضه دادم در بر جانان وفای خویشتن

تا نگردد خون من در حشر دامن گیر او

آخر از دست جفایش چاک کردم سینه را

تیره شد روزم ز تاثیر دعای نیم شب

کام اگر خواهی ز کام خویش بگذر زان که ما

گر تو با شمشیر روزی بر سرم خواهی گذشت

گر تو با شمشیر روزی بر سرم خواهی گذشت

کاش می ماندی زمانی بر مراد اهل دل

رشته عمر بلندم سر به کوتاهی نهاد

عاشق صادق فروغی گر بردنش سر به تیغ