دی به رهش فکنده ام طفل سرشک دیده را

بخت رمیده رام شد وحشت من تمام شد

از لب شکرین او بوسه به جان خریده ام

گر به سر من آن پری از سر ناز بگذرد

پرده ز رخ گشاده ای ، داد کرشمه داده ای

دل به نگاه اولین گشت شکار چشم تو

چشم سیاه خود نگر هیچ ندیده ای اگر

زهر اجل چشیده ام تلخی مرگ دیده ام

هیچ نصیب من نشد از دهنش فروغیا