گرفته تا ره بغداد ماه نوسفرم

چه قطره ها که دمادم نریخت از مژه ام

زمین به زلزله از سیل اشک خانه کنم

چه شد خلیل که واله شود ز آتش من

شب فراق بود تا ز هستیم اثری

دلی ز سنگ به آن سرو سیمبر دادند

به شام تیرهٔ هجران چه کار خواهم کرد

مگر پیامی از آن ماه می رسد امشب

من از نهایت بیداد دوست می ترسم

ابوالمظفر منصور ناصرالدین شاه

فروغی آن مه تابان چنان طلوعم داد