آزادی اگر خواهی از عقل گریزان باش

گر با رخ و زلف او داری سر آمیزش

خواهی نکند خطش از دایرهٔ بیرونت

هر جا که چنین ترکی با تیر و کمان آید

دور از خم گیسویش تعظیم به رویش کن

با نفس خلاف اندیش یک بار تخلف کن

گر کاستهٔ رنجی یک خمکده صهبا نوش

پر کن قدح از شیشه بشکن خم اندیشه

چون خنده زند ساقی صهباخور و خوش دل زی

اکسیر قناعت را سرمایه دستت کن

شمشاد فروغی را در شهر تماشا کن