تا به رخ چین سر زلف تو لرزان نشود

دل یک سلسله دیوانه نجنبد از جای

راه در جمع پراکنده دلانش ندهند

پیش صاحب نظران صورت بر دیوار است

خضر اگر بوسه زند لعل می آلود تو را

تا دمادم نکشد جام لبالب ساقی

تا کسی خواجگی هر دو جهان را نکند

تاکسی ذره صفت پاک نگردد در عشق

دوش با آن مه تابنده فروغی می گفت