که را یارب ندانم مطلبی بود

ز حق مگذر که خوش روز و شبی بود

که جانش بر لب از شیرین لبی بود

به چرخم گر فروزان کوکبی بود

نمی دانم چه سیمین غبغبی بود

تو پنداری قمر در عقربی بود

که عشق اولی تر از هر مذهبی بود