یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند

یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند

یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند

قومی به بر شیخ مناجات مریدند

یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند

زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند

کز حق ببریدند و به باطل گرویدند

ترسم نفروشند متاعی که خریدند

کاین جامه به اندازهٔ هر کس نبریدند

از دام گه خاک بر افلاک پریدند