تا پرده ز صورتش برافتاد

صبر از دل من مخواه در عشق

خط سر زد از آن لبان شیرین

بیرون نرود به هیچ دستان

ما را به سر از محبت دوست

مردیم ز درد شام هجران

از خال و خط تو آتش رشک

مژگان تو دید تا فروغی