ای که خواهی دل ما را بجافاها شکنی

طاقت سنگ جفا شیشه دل کی آرد

نخل امید تو کز وی چمن دل تازه است

ای که گفتی نکنم چارهٔ درد تو بناز

عهدها چون دل ما چند شکستی و دگر

دوست را از نظر خویش چرا بیجرمی

گفتی ای فیض من از عشق بتان دل بکنم