مثل حسنت بجهان نور ندیده است کسی

پرتوت تافته بر عالم و نورت پنهان

دو جهان شیفته دارد رخ ننمودهٔ تو

سخت دوریم ز تو با همه نزدیکی ها

دو جهان مست و خرابست ز یک جام الست

جز دل اهل خرابات که جولانگه تواست

نصرت و یاریت آنست که بردار کشی

میخورم زهر غمت را بحلاوت دلشاد

هر کجا مرده دلی زنده جاوید شود

چون غزلهای دل افروز و جهانسوز تو فیض