پیدای توام ز من چه پرسی

در دل پیوسته جای داری

از سر تا پای صنعت تو است

سر همه مو بموی دانی

گفتی که چه گفتی و چه کردی

گفتی که بدی تو یا نکوئی

آنرا شنوی که خود دمیدی

جانم صدف و تو گوهر آن

بر تو پنهانم آشکار است

فردا چه دهم حساب امروز

از من ناید جز آنچه خواهی

اوصاف تو راست فیض مظهر