نهال آرزو در سینه منشان گر خردمندی

بدستت نیست چون فرمان چه جوئی کام دل ایجان

ز خواهشهای پیچا پیچ بند آرزو بگسل

بود تا آرزو در دل نگردد کام جان حاصل

منه گامی پی گامی که کام آید باستقبال

بعشق حق صلائی زن خرد را پشت پائی زن

یکی بر آسمان تازی بر اوج قدس پروازی

ثباتی نیست دنیا را براتی نیست عقبا را

خداوندا دری بگشا جمال خویشتن بنما

خرد در حیرتم دارد هواها فتنه می بارد

فلک غم بر سرم بارد زمین در دل الم کارد

چو از یادت شوم غافل نه جان ماند مرا نه دل