76
غزل شمارهٔ ۸۶۶
با جذب دوست ای دل شیدا چگونه ای
ای قطره با کشاکش دریا چگونه ای
ای طایر خجسته پی مرغزار انس
در تنگنای وحشت دنیا چگونه ای
هیچ از مقام اصلی خود یاد می کنی
دور از دیار خویش در اینجا چگونه ای
کو روزگار عشرت و بزم وصال دوست
بی یار دلنواز از خود آیا چگونه ای
کو چشم مست ساقی و کو آن لب چو لعل
مخمور مانده بی می و مینا چگونه ای
می آید این سروش ز جانان نفس نفس
کای جان اسیر غربت دنیا چگونه ای
با موجهای قلزم هجران چه میکنی
در کام اژدهای غم ما چگونه ای
ز آن روزها که بود سرت در کنار ما
شبها چه یا میکنی آیا چگونه ای
ای در وصال ما گذرانیده سالها
امروز در مفارقت ما چگونه ای
بعد از وصال با غم هجران چه میکنی
با ما چگونه بودی و بی ما چگونه ای
ای دیده ای که آن گل رخسار دیده ای
بی آن جمال روشن و بینا چگونه ای
چونی در ابتلای بلای فراق فیض
ای وصل دوست داده بدنیا چگونه ای