گفتی مرا کن ذکر هو سبحانه سبحانه

باید چو ذکر هو کنم در سینه نقش او کنم

کی میتوانم ذکر او کی میتوانم فکر او

امرش نبودی گر مرا کی ذکر من بودی روا

از پیش من کی میرود از من جدا کی میشود

خود ذکر اویم سر بسر گرچه ز ذکرم بیخبر

ذکرم من و او ذاکر است شکرم من و او شاکر است

هم ذاکر و مذکور او هم شاکر و مشکور او

جان مرا جانان بود جانم تن و او جان بود

هم جان و هم جانان من هم مایهٔ درمان من

گه منع و گه احسان کند گه درد و گه درمان کند

گاهی ازو گریان شوم گاهی ازو خندان شوم

گه سازدم که سوزدم گه درّ دم گه دوزدم

جان غرق شد در بحر او دل گم شد اندر های و هو