امید نور تجلی زحق طبق طبق است

زیمن دوست همه درد من بیک نسق است

که بارش اینهمه کرد و هنوز در عرقست

نشان خون دلست اینکه بر افق شفق است

که بنده را زکتاب خدا همین سبق است

که این صباحت آن آفتاب را فلق است

نثار روی ترا زآسمان طبق طبق است

مپوش روی که نظاره تو یاد حق است

اگرچه گفته تو صفحه دو صدورق است