چه با من میکند یاران ببینید آن نگار من

را از من گرفت و صد گره افکند در کارم

همه شب اشگ میریزم ز سوز آتش شوقش

ز چشمانم روان گردد سرشگ شادمانیها

ز چشم مردمان نزدیک شد غایب شود از بس

وفا از بیوفا کردم طمع بیهوده شد سعیم

شد اوقاتم همه بیهوده صرف هیچ تا امروز