رای فرزانه چو باشد رخ خوبان دیدن

توبه از زهد و ریا کردن و می نوشیدن

رقم عیش از آن صفحهٔ عارض خواندن

کردم از پیر سؤالی ز جمال ازلی

هرکجا حسن و جمالیست ز جانان عکسیست

نیست پنهان ز نظر صورت خوب تو مرا

چند زین گفتن بیهوده خمش کن ای فیض