من آئین جدائی را نمیدانم نمیدانم

بود بر جان گوارا هر چه آنمه میکند با من

گدائی میکنم از حسن خوبان این نعیمم بس

بغیر از مهر مه رویان که تابد بر دل و جان بس

ز گلزار رخ خوبان اگر گستاخ گل چینم

نچینم خوشه خود را میزنم بر خرمن آن مه

همیشه عشق ورزم فیض با روی نکو رویان