قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنویسم

شکایتی بلب آمد ز جورهای تو گفتم

دعا و شکوه بهم در نزاع و من متحیر

خدای داند و بس جز خدا کسی نه بداند

اگر سر گله را واکنم وفا ننماید

نه بحر ماند و نه بر نه خشک ماند و نه تر

همان بهست که خاموش گردم از گله چون فیض