اگر آهی کشم دریا بسوزم

شود دل شعله چون بر یاد روئی

کنم هرچند پنهان آتش جان

خوشم با سوختن در آتش عشق

در آنجا هر که باشد هر چه باشد

کنم گر اقتباسی ز آتش قدس

نیارم تاب یا آرم ندانم

نه من ماند نه ما ماند چو آئی

ترا خواهم مرا گر تو نخواهی

بسوزد ظاهر و باطن ز سوزم

ز سوز جان اگر حرفی نویسم

چو فیض ار دم زنم از آتش دل