من دیوانه گرد هر پری رخسار می گردم

جهانرا سربسر مست از می توحید می بینم

طواف کعبه گر حاجی کند یکبار در عمری

گهی از شوق روی او ره گلزار می پویم

گهی دیوانه گه مستم گهی بالا گهی پستم

مگو بامن حدیث عقل و دین واعظ که عمری شد

زمانی رند او باشم زمانی عور و قلاشم

بمیخانه گهی مستم ندانم پای از دستم

گهی درخیر و گه در شر گهی در نفع و گه در ضر

گهی این سو گهی آن سو گهی هی هی گهی هوهو

گهی خارم خلد در پای گه سر سوی سنگ آید

جمال لم یزل میداردم بر مهر مه رویان

سراپا جملگی در دم نهان دارم رخ زردم

ز علم رسمیم نگشود در در عشق کوشیدم