شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۵۷۹
فیض کاشانی
فیض کاشانی( غزلیات )
58

غزل شمارهٔ ۵۷۹

در دل توئی در جان توئی ای مونس دیرینه ام
در سینهٔ بریان توئی ای مونس دیرینه ام
ای تو روان اندر بدن ای هم تو جان و هم تو تن
ای هم تو حسن و هم حسن ای مونس دیرینه ام
هم دل تو و هم سینه تو گوهر تو و گنجینه تو
دینه تو و دیرینه تو ای مونس دیرینه ام
بارم دهی آیم برت ورنه بمانم بر درت
ای لم یزل من چاکرت ای مونس دیرینه ام
بارم دهی خرم شوم ردم کنی درهم شوم
از تو زیاد و کم شوم ای مونس دیرینه ام
راهم دهی بینا شوم ردم کنی اعما شوم
از تو بدو زیبا شم ای مونس دیرینه ام
لطفم کنی گلشن شوم قهرم کنی گلخن شوم
گه جان شوم گه تن شوم ای مونس دیرینه ام
خواهی بخوان خواهی بران دل در تو دل بست ازازل
گشتم ز تو مست از ازل ای مونس دیرینه ام
جان لم یزل در وصل بود یکچند هجرانش ربود
آخر همان گردد که بود ای مونس دیرینه ام
فیض است و گفتگوی تو شیدای جستجوی تو
شیء الهی کوی تو ای مونس دیرینه ام