در تو پنهان است از خود می طلب

در بر تو حاضر است او روز و شب

در دلت از وی فتد شور و شغب

رشتهٔ جانت از او در تاب و تب

چشم بگشا هان چه شدپاس ادب

از چه غم داری تو ای کان طرب

در لقا یکدم میاسا از طلب

من هرب منه الیه قد رغب

قدرت او بس عجایب را سبب

ای ز پا تا سر همه امرت عجب

ره بحق بنمودمت زین ره طلب

گر رسیدی تو بدین مگشای لب