تا بکی حسرت برم بر کشتگان زار عشق

ز آشنایان جهان بیگانه گشتم در غمش

هر که با عشق آشنا شد خویش را بیگانه دید

پیش ازین هم گرچه بودم مست وار خود بیخبر

چند ترسانی مرا از رستخیز خواب مرگ

هر کتابی خوانده باشد جمله از یادش رود

ای که میپرسی که یارت کیست یار کیستی

میفروشم صد هزاران دانهٔ تسبیح زهد

کار من عشقست و بیکاریم عشق کار ساز

الصلا یاران کشید از هرچه جز عشقست دست

بس به تنگ آمد مرا از هرچه جز عشقست دل

هر که پرسد فیض زار کیست میگویم بلند