یاران میم ز بهر خدا در سبو کنید

جام لبالب می از آن دستم آرزوست

چو مست می شوید ز شرب مدام دوست

ابریق می دهید مرا تا وضو کنم

بیمار چون شوم ببریدم بمیکده

از خویش چون روم بمیم باز آورید

وقت رحیل سوی من آرید ساغری

تابوت من ز تاک و کفن هم ز برگ تاک

تا زنده ام نمیروم از میکده برون

در خاکدان من بگذارید یک دو خم

از مرقدم بمیکده ها جویها کنید

دردی کشان ز هم چو بپاشد وجود من

ناید بغیر ریزهٔ خم یا سبو بدست

بی بادگان چو مستیتان آرزو شود