خویش را اول سزاوارش کنید

غمزهٔ از چشم شوخش وا کشید

گر ندارد از غم عاشق خبر

پیش روی او نهید آئینهٔ

گر بپرهیزد دل بیمار ازو

یابه بیماری جان تن در دهید

خار منعی گر زند دل خسی

گر نسازد با جفای دوست دل

بار عشق ار بر ندارد دوش فیض