زهد و تقوی ز من نمی آید

کرده ام خویش را بدو تسلیم

بکف عشق داده ام خود را

دم بدم صور عشق در دل من

هر نفس از جهان جان دل را

هر صباحی بتازگی شوری

جان فزون میشود ز شورش عشق

عشق تن گیرد و روان بخشد

فیض هر دو ز غیب معنی بکر