شکر تو چسان کنم که شاید

گر هم نکنم ثنا چه گویم

آن لب که ثنای تو نگوید

آندست که دامنت نگیرد

آن پای که در رهت نپوید

آن سر که هوای تو ندارد

آندل که درو محبتت نیست

آن جان که ز تو نشان ندارد

آن دیده که دیده روی خوبت

آن گوش که نام تو شنیده

از فیض تو پای تا سر فیض

آنم که سراسر وجودم